Thijs Borsten met De Uitdaging, Nieuwe Regentes Den Haag

Mooi
Vanaf de eerste stoel op de 11e rij in de Regentes hoorde ik brekend stemkristal bij de vertolking van liefde voor later. En mijn jaar is goed.

Wat een vaklui. Dat je random getrokken vragen vanuit het publiek via muzikale improvisaties durft te beantwoorden. In double blind date. Nawras Altaky deed het eerst met het losjes geslagen ritme dat Arno vanNieuwenhuize aan de meegenomen percussie onttrok. Over zijn stad. En Kim Hoorweg nachtegaalde voor en over en achter gesloten deuren op de funkgroove flow die Xander Buvelot met zijn basgitaar uitrolde.
Even zonder piano. Want Thijs Borsten ging daar tussendoor alle uitdagingen aan. En ja, ondanks zijn roeping tussen wit en zwart ivoor is hij ook een vooraanstaande sfeermaker, verteller, presentator en orkestleider. Met gemak.

Norwegian wood en een klassieker van die ouwe Wolfgang Amadeus via Arabische syllabes en kenmerkend geluid van de OUD horen, bracht op het einde van een geweldig goeie avond een losse gedachte dat naar muziek delven altijd meer zal opleveren dan naar goud.

Lang na het optreden deed ik om half drie de koptelefoon eindelijk af. Volledig bevredigd door de Kim Hoorweg versie vanLiefde voor Later‘ zoals die op Youtube is te beluisteren.
En nog steeds betoverd door de podiumversie die ik hoorde vanaf de eerste stoel op de 11e rij in de Regentes.
Mooi


Leave a Comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.