Poetry & Coffee: baby Rosie leren kennen

Jullie kennen Rosie niet.

Rosie hing met een wijs snoetje
draaggezakt op moeders buik.

Veertien maandjes oud is Rosie.

Een permanente lach verscholen
in blokken van de start
die van het midden van haar ogen
in recordseconden finished
bij de hoekjes van haar mond.

Rosie’s wenkbrauwen flauw behaarde bogen.
Bol de wang waar een kuil in is gegraven.
Haar moeder mooi zwart krullend haar met de genen van Rosie geloof ik.

Dat is Rosie.
Voordat zij mijn vinger greep en schudde
In babytermen ‘Pleased to meet you’ murmelde,
kende ik Rosie niet

~taalluister~