Direct maar to the point.
Gastvrij en groots gehost door Manta Beach Scheveningen is Poetry at Sea nu al een stamgast die elk jaar warm en wild enthousiast verwelkomd moet worden.
Zestien september 2018 gaat de boeken in als de dag waarop de allereerste Poetry at Sea plaats had. Voor altijd is het de dag waarop lief, het laatste restje Cornetto ijs van een mondhoek werd gekust. Ergens vlakbij.
Maar het is ook de herinnering aan glimlachend luisteren naar een 3 jarige die onverlegen voordraagt hoezeer ze gaat genieten van het feestje van haar vriendinnetje waar geen jongens mogen komen. Maar waar snoep en lekkernijen hemelshoog uitgestald gaan worden.
Haar optreden bijna even goed als dat van Devón. Hoog muzikaal niveau boi. Zijn stem is helder en zowel de dictie als de fictie als de flow van zijn verhalen spreken aan. Zijn perfectionisme ook. Want om exact met de band te stoppen met rappen en egaal simultaan weer te starten is klasse die toewijding vereist. Hiphiphippaah!
En de massage waar Donny en Mike zich verlettergrepen aan mij. Hun gepersonificeerde gedichten, de herinnering aan hun stem en handen gekoppeld aan hun website www.lettergrepen. Com binatie van goud die gouden handen en dito stem. Als basis voor een waanzinnig creatieve vinding.
Spanning en pret kreeg je ook bij het Sranang Tongo Dictee. Opeens ben je in een klasje van 10 of 12. De zeewind blaast en opdracht is om 8 zinnen uit een gedicht van dichteres, auteur en taalpurist Krofaya Kromanti foutloos op te schrijven. Hilarisch fonetisch schrijven.
Mijn buurvrouw rechts is een echte ster aan het woordenfirmament. Amara van der Elst zweet net zo hard op haar dictee als dat ik dat doe. En dan had ze eerder al haar woordenballet gekoppeld aan een vederlicht optreden. Haar talent en schoonheid als explosief mengsel in de carburateur van de poëzieexpres.
Ranja, bier, radijsjes en raketjes worden ontspannen aan de tafeltjes bezorgd. Terwijl de wind zacht blaast, blaast de 4-koppige formatie ‘Left in Suspense’ middelmatigheid weg met vooral het derde nummer. Ja er zal nog veel door hen worden gerepeteerd. Maar met dat liedje hebben ze een potentiële hit in handen. De herhaling van drietonen door gitaar en bas en steady drumriffs worden omgeven door het ijle bijna etherische geluid van de zang. Gave band met te gekke cosplay entourage.
En de herinnering aan de Poezieboys. Twee gasten die in sneltreinvaart, slim, grappig, tweestemmig met snelle tongen een woordenstandbeeld voor Vinkenoog bouwen.
Of de frisse flair van Swendeline Ersilia. Eigenaar van een beetje heesheid. Waardoor er een prachtstem ontstaat om mijmeringen en motto’s voor te dragen. A hundred als perfect ten en ever so smooth flow.
Ook een shout out to Willem Thies. Wars van show maar soul in sync. Ik begreep niet alles, maar gelóófde dankzij de manier waarop hij zijn boodschap bracht.
Dat is een greep uit het grote aanbod spelers met taal. En tussen al die acts, performances en optredens laveert Joost van Kersbergen. Snel, luchtig, betrokken en los in z’n presentatie. Easy to the ear and the eye.
Het publiek mooi in zomerse feel. Nostalgisch vakantiegevoel all the way from Mallorca. Opstaan met hoofdpijn. Calippo voor de buis.
Aandacht ook even voor de open mic daredevils. First time performers die met al hun zenuwen het podium beklimmen. Om daarna hun optreden en moed beloond te zien via minimaal 57 decibellen applaus en gejoel.
Fantastisch om het mee te maken. Zoveel drive om zich via woord te uiten. Wat dat betreft is Poetry at Sea als de opener van een fles die ontkurkt moést worden. Noah van Klaveren heeft dit als organisator heel goed aangevoeld. Spot On !
Sweet Sixteen
September Memory
Waar we keken naar het silhouet van wandelaars op de duinrug
En met knijpers verhingen we zelfgeschreven haikus mijmeringen en gedachten
Een eindeloos wapperen van poëzie. In de bries van de zee
~taalluister~
