De triggers voor de erotiek in deze film vond ik het meest spannend. Het lijkt alsof hartstochtelijke liefde altijd oorsprong vindt in de gevoelstweeling Rauw en Primitief.
Qua verhaal zouden de kameraadschappen best meer uitgewerkt mogen. En oja…. zo schiet er toch niemand execution style.
Bracht me op een mijmering over de procedure van executie. Ik bedoel het volgende. De Joden werden door Heydrich als te vernietigen beschouwd. Het vernietigen moest zo efficiënt mogelijk. Wreedheid kende daarbij geen maat. Of toch?!
In de film wordt er heel veel geëxecuteerd. Vaak aan de rand van een pas gedolven greppel.
Hup op een rij en schieten maar.
Niet aardig en best verfoeilijk.
In deze vernietigingsprocedure zit echter, hoe wrang ook, een element van compassie. De executie zélf. Het simultane schot. Als men die stap er tussenuit haalt, heb je het over levend begraven mensen. Massa’s. In graven.
Daarom beulen all over the world. Sla dit moorden alsjeblieft niet over als je toch geen menselijkheid vertoont.
-taalluister-
