Gij dode meissies

Dit gedicht is opgedragen aan liefhebbende familie van mensen die moordenaar werden.
Een vergeten groep onschuldigen.

______

denk niet
aan het jong gezicht
onder blonde lokken en groene kap
slierten nat opdrogend
in een tunnel koud

met licht aan beide kanten
het te bewaken huis
de medebewoner
speelt zonder verlof mantra met een grimas in een cel uit zijn hoofd
1-persoonsfilms af.

Mimiek in stadia

van beleefd lachen naar verveelde blik naar verontwaardiging naar schrik en ongeloof
vervormend naar angst, paniek en uiteindelijk masker van onduldbaar besef
dat een rit naar anoniem leven
er niet gaat komen

dierlijk de hele daad de tronie de ander

 

~taalluister~
Den Haag, oktober 2017


Leave a Comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.