Met het gevleugelde “Kill your darlings” wordt in de schrijverswereld bedoeld een advies voor scenaristen, dichters en andere schrijvers afscheid te nemen van ideeën. William Faulkner schijnt dit begrip te hebben geïntroduceerd.
Ik vind het prachtig om gezegden met meerdere bodems te ontdekken. En daar humor en diepte in te programmeren. Soms ontstaan die woordspelingen en verhaspelingen spontaan. Vaker nog moet er aan gesleuteld worden alvorens te publiceren.
En altijd is er spijt dat sommige vondsten het niet hebben gered. De vondsten die ter executie apart worden gezet. Erased. Ausradiert.
Deze gaat over mijn denkproces in één specifiek geval.
Proces
Stap 1: de oerknal:
een gedachte dat stom en dom overeenkomst met elkaar hebben.
Stap 2: de breinklik
met de vraag waarom verstommen dan niet hetzelfde betekent als verdommen. En waarom verdommen niet betekent dommer worden.
Stap 3: de geboorte
verschillende ideeën om als woordvondst op te schrijven. In dit geval vielen mij onder meer in:
Optie 1: “liever verstomd dan domme dingen zeggen”
(als inspiratie voor de mens om liever even je mond te houden dan domme dingen zeggen
Optie 2: “verstommen in het verdommen”
(als weergave van passieve agressie en vooral niet vertellen dat je iets niet gaat doen)
Optie 3: “wel verstomd maar niet de domme”
(als gedachte dat de zwijgers echt wel doorhebben wanneer de praters met een belachelijk idee komen
Optie 4: “je bent verstomd knap”
(als compliment en incentive de kop te houden)
Stap 4: de selectie
Het kiezen van 1 van de bovenstaande opties
Stap 5:
Het publiceren en dan direct de spijt
Klikken in mijn brein bij het killen van mijn darlings
Iedere keer weer.
Herken je dat?
Dit keer kies ik voor optie 4. Die is in mijn ogen het meest to the point.
Which is …. to shut us up at some times
Elegantly 
🙂
-taalluister-
